Kopalnia Soli w Wieliczce obfituje w niepowtarzalne miejsca, solne sale znajdujące się na dziewięciu poziomach i podziemne solankowe jeziora. W wyrobiskach można odnaleźć solne kryształy i wulkaniczny pył. Tuż obok ogólnodostępnych tras turystycznych odkryć można zapadnięte szyby, zaciskające się komory solne i ciemne, wąskie korytarze. Wśród popękanych, zbutwiałych drewnianych wsporników, w całkowitej ciemności do której nigdy nie dotrze światło słońca, żyje unikalny chrabąszcz znany jako Niptus hololeucus inaczej Pustosz Wypuklak.
Chrabąszcze te pochodzą ze wschodniej Azji, a do kopalni soli przybyły jako pasażerowie na gapę, na drewnie którego używano przy zabezpieczaniu wyrobisk. Ponieważ natura jest oszałamiająca, owady te zamiast wymrzeć, dostosowały się do nieprzyjaznego i ekstremalnego środowiska. Te niesamowite stworzonka żyją w całkowitej ciemności, a w świetle latarek skrzą się niczym bryłki złota rozsypane pomiędzy kryształami soli.
Wielickie Pustosze Wypuklaki zaliczają się do troglobiontów, czyli organizmów przystosowanych do życia wyłącznie w jaskiniach i znajdujących się tam wodach. Maleńkie chrabąszcze pokryte są złotymi włoskami i osiągają wielkość zaledwie 4,5 mm. Rozmnażają się w solance, a naukowcy prowadzą badania mające na celu porównanie i znalezienie różnic pomiędzy populacją przystosowaną do życia w kopalni, a okazami żyjącymi ciągle na powierzchni ziemi.
Kolejny raz natura udowadnia, że przyroda nie zna ograniczeń, a maleńki owad może być równie cennym znaleziskiem, co solne kryształy mioceńskich sal.
Zdjęcie w treści – WikiCommons
Zdjęcie wyróżniające Licencja CC
Źródło: CEON Biblioteka Nauki